Bağlan(ma)

Ben, sen olmak için çıktım arşın üstüne
şimdi kalkmış bana sorular soruyorsun gelmek ister misin diyorsun?
her defasında aynı suskunluğum cevap verirken sana ,
sende susmaya başlıyorsun,
sessiz dalgalarda seni her defasında elimden düşürmenin acısını çekiyorum,
sen her defasında ,küçüğüm, diyorsun da,
kalbimin büyüdüğünü ,senin sevginle kocaman olduğunu görmek istemiyorsun
sorularda cevaplarımı bulamıyorsun belki ,
belki de anlamak imkansızlığa attığın adımları zorlaştırıyor
okyanusta dalgalara karşı yürümek diyorsun..
-yürünür diyorum-
sen ,acı çekersin seni düşünüyorum diyorsun
acıya alışkınım hem acı hissetmenin kötü olduğunu nerden biliyorsun diyorum..
senin acı tarifin belki de benim mutluluk tarifimle denktir
kim bilebilir ? diyorum

her sözde biraz daha sana uzaklaşmanın ,
mesafelerin artışının ayaklarımda nasıl derin yaralar açtığını

yolların bitmek bilmez soğukluğunda anlıyorum,
asfaltın nasılda buz kestiğini geçtiğin yollarda
kokunu duyarak seni izlerken hissediyorum,

gecenin o sen kokulu zamanlarında yaşamayı öğreniyorum ben
sensiz ama sen kokan yollarda bitiyor ,bir yaşam
bir sonsuzluk senle başlıyor,
yolların kimi zaman puslu kimi zaman aydınlık
yada mehtaplı olmasında anlıyor içim
aslında sen beni ‘’sadece sevdin’’