sesim hasret kalınca sesine
rüzgara söylerim diyeceklerimi
bilirim bir akşamüstü lodosta
o sözcüklerin iliklerine işleyeceğini
gözlerim bulamayınca gözlerini
bakarım lacivert gökteki dolunaya
bilirim bir gece vakti karanlıkta
pencerenden sızıp içeri gireceğini
ellerim uzak kalınca ellerine
dokunurum kuşların birine
bilirim yağmurlu bir günde
sırılsıklam sığınacak pencerene
benliğim arayınca varlığını
hayalin kurcalar aklımı
bilirim uykusuz gecenin sabahında
gün değil ruhun doğacak odama